Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) występuje u 3-8% dzieci. Jego pierwsze objawy pojawiają się już w okresie wczesnego dzieciństwa, a największe nasilenie osiągają między 6 a 9 rokiem życia, czyli w okresie, gdy dziecko rozpoczyna naukę szkolną.

https://www.centrumdobrejterapii.pl/materialy/zespol-nadpobudliwosci-psychoruchowej-adhd/ 

ADHD

Dziecko nadpobudliwe - przyczyny, objawy, terapia

WZW A jest chorobą wywoływaną przez wirus A zapalenia wątroby z rodziny Picornaviridae, który jest odporny na działanie czynników zewnętrznych, tj. temperatura, substancje chemiczne. U osób dorosłych częstym objawem zakażenia HAV jest żółtaczka, której towarzyszą objawy ogólne, tj. gorączka, brak apetytu, nudności, wymioty. Objawy te pojawiają się 2-7 tygodni od momentu zakażenia i mogą trwać nawet przez wiele tygodni. U około 15% pacjentów objawy nawracają lub trwają ciągle nawet przez okres 6-9 miesięcy. U dzieci ponad 90% przypadków zakażenia tym wirusem przebiega bez objawów lub z objawami niespecyficznymi, bez żółtaczki.

https://www.gov.pl/web/gis/wirusowe-zapalenie-watroby-typu-a-wzw-a 

Choroba, którą trzeba leczyć i której nie należy się wstydzić! Wszawica jest chorobą pasożytniczą, wywołaną przez wesz głowową. Przez wielu, choroba ta traktowana jest jeszcze stereotypowo, jako coś wstydliwego. Należy jednak pamiętać, że wszawica nie zawsze wynika z zaniedbań higieny czy długości włosów.

Wesz ludzka, może się pojawić na każdej głowie i w każdym wieku. Problem wszawicy częściej dotyka dzieci, przebywających w dużych skupiskach: w szkołach, przedszkolach na koloniach. Dzieci nie zachowują dystansu, podczas zabawy stykają się głowami, śpią razem, pożyczają sobie szczotki czy gumki do włosów, zakładają nie swoje czapki.

https://www.gov.pl/web/gis/wszawica--leczenie-i-zapobieganie--fakty-i-mity-o-wszawicy 

DROGA MAMO, DROGI TATO!

Twoje dziecko już od 1 września zacznie uczęszczać do przedszkola. To będzie wielka chwila dla niego, ale i dla Ciebie, wielkie przeżycie, a nawet stres. W domu, w znanym otoczeniu, czuje się ono pewnie i bezpiecznie, a przedszkole może napełniać je strachem. Nieraz większy lęk o swoje pociechy przeżywają rodzice. Dlatego też przygotowaliśmy tę broszurkę, w której opisujemy, jak w miarę bezboleśnie przejść okres adaptacji dziecka do warunków przedszkola.

Prosimy, skorzystajcie z naszych rad i wskazówek, a na pewno będzie łatwiej Wam i dziecku przeżyć dramat rozstania.

Rodzina na pierwszym miejscu, ale…

Zabieganie jest dziś powszechne i normalne. Niemal każdy gdzieś się spieszy. Jedynym czasem, którym można w miarę swobodnie dysponować, są wieczory i weekendy. Planem na te wolne godziny jest bardzo często obietnica zacieśniania rodzinnych więzi, bo przecież rodzina zawsze jest na pierwszym miejscu. Ale zdanie to coraz częściej staje się tylko sloganem. Dodając do niego spójnik „ale” (np. rodzina na pierwszym miejscu, ale przecież trzeba jakoś żyć…) sprawiamy, że to, co jest najważniejsze, zostaje przysłonięte sprawami innymi, równie ważnymi. Jak z tego wybrnąć? Poprzez roztropne gospodarowanie czasem i własnymi możliwościami.

 Motoryka to podstawa sprawności fizycznej dziecka i jego ogólnego funkcjonowania. Na jej bazie rozwijają się później umiejętności czytania, pisania, koordynacja wzrokowo-ruchowa czy koncentracja. Nie ma zatem wątpliwości, że warto dbać o jej prawidłowy rozwój.

Pięcio- i sześciolatki uczą się roli płciowej. Wiedzą już, że nawet jeśli chłopiec przymierzy sukienkę, pozostaje chłopcem. Mają też coraz wyraźniejsze wyobrażenie na temat tego, co to znaczy być dziewczynką lub chłopcem. Uczą się zachowań związanych z płcią, obserwując rodziców, dziadków, znajomych. W zabawach odtwarzają sytuacje podpatrzone w swoim oraz innych domach, a z telewizji, internetu i sklepów z zabawkami dowiadują się, co powinny lubić jako dziewczynka lub chłopiec.

Najogólniej odpowiedzialność rozumiana jest jako konieczność ponoszenia konsekwencji swojego zachowania, postępowania wynikającego z przekonania wewnętrznego lub nakazu zewnętrznego. R. Ingarden, wyróżnił co najmniej cztery możliwe sposoby użycia pojęcia odpowiedzialności:

 Kultura pedagogiczna rodziców pozostaje w ścisłym związku z kulturą społeczeństwa w ogóle i, że zachodzi tu wzajemne ich oddziaływanie na siebie. Stąd też bliższe określenie pojęcia kultury pozwala zarazem sformułować określenie, z jednej strony, kultury pedagogicznej społeczeństwa w ogóle, z drugiej – osobistej kultury pedagogicznej rodziców oraz ustalić rolę i znaczenie każdej z nich (Ziemska 1986, 299).

 "Prawo" - normy postępowania wydane lub nauczone przez władzę państw. Normy te zabezpieczają interesy określonych sił społecznych i służą jako środek celowego oddziaływania na stosunki społeczne.
         "Prawa człowieka" - zespół podstawowych, niezbywalnych i uniwersalnych praw przysługujących człowiekowi bez względu na rasę, kolor skóry, płeć, poglądy, pochodzenie, stan zdrowia i inne. Poszanowanie praw człowieka i godności ludzkiej uważa się za podstawę wolności, sprawiedliwości i pokoju na świecie.
Prawa dziecka są odbiciem praw człowieka. Są ściśle związane z funkcjonowaniem państwa, powinny być jednakowe dla wszystkich obywateli - wtedy państwo realizuje zasadę sprawiedliwości.

Średnie dzieciństwo - wiek przedszkolny
Okres średniego dzieciństwa, zwany także wiekiem przedszkolnym, trwa od 4. do 6. r.z. Dziecko, które rozpoczyna ten etap życia, charakteryzuje poziom rozwoju motorycznego i sensorycznego umożliwiający mu poruszanie się w najbliższym otoczeniu i docieranie do interesujących je obiektów traktowanych przez nie jako istniejące realnie, noszące cechy stałości i obiektywności. Dziecko we wczesnym dzieciństwie zdobyło wiele doświadczeń na temat właściwości obiektów fizycznych oraz relacji między nimi. Nabyło umiejętności rozwiązywania problemów w działaniu oraz przez kombinacje myślowe. Opanowało niejęzykowe i językowe sposoby porozumiewania się z innymi. Wzbogaciło swój słownik do tego stopnia, że potrafi porozumiewać się z dorosłymi w sprawach codziennych oraz przyswoiło podstawy systemu gramatycznego języka, co zapewnia mu rozumienie i budowanie zdań poprawnych gramatycznie. Przywiązanie w relacjach z dorosłymi jest podstawą rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka.

4-latek jest sprawny fizycznie

4-latki są zwykle bardzo ruchliwe i aktywne. Chętnie się bawią, także z innymi dziećmi. Większość 4-latków:

I Sprawność ruchowa (duża motoryka)

Dzieci czteroletnie są ruchliwe i ta ruchliwość przybiera już formy zorganizowanej zabawy, lepsza jest także sprawność i koordynacja ruchów niż u dzieci młodszych.

Dziecko chętnie biega, bawi się w berka; skręca pod kątem prostym przy zmianie kierunku. jego ruchy są bardziej płynne. Dzieci mają potrzebę ćwiczenia równowagi, chodzą więc po krawężnikach, murkach z szeroko rozłożonymi rękami, rzadko z krawężników spadają (zamiast krawężników mogą być ławeczki  przedszkolu). Sprawność ruchów wzrasta na tyle, że dzieci chodzą naprzemiennie po schodach, nie trzymając się poręczy, umieją także kopnąć piłkę z rozbiegu w kierunku podanym im przez nauczyciela. Są także samodzielne na placu zabaw, potrafią samodzielnie wchodzić na zjeżdżalnię i zjeżdżać z niej. Często zmieniają rodzaj ruchów, raczej nie usiedzą spokojnie, jeśli nie mają innych zajęć.

Kształtowanie czynności samoobsługowych i uczenie dobrych manier rozpoczyna się wcześnie i trwa wiele lat. Im szybciej dziecko je opanuje, tym lepiej dla niego, rodziców i innych ludzi, z którymi się styka. Jeżeli uda się dorosłemu ukształtować te ważne czynności tak, aby przeszły one w nawyk, będą one niezwykle trwałe, do końca dorosłego życia dziecka.

Dobre nawyki zachowania się w ważnych sytuacjach życiowych należy dosłownie wdrukować w dziecięcy umysł. Najpierw trzeba ukształtować daną czynność, a potem doprowadzić do odruchowego zachowania. Jeżeli to się uda, łatwiej dziecku będzie żyć z dorosłymi, gdyż będą spostrzegać je jako sympatyczne, dobrze ułożone i mądre.Dziecko będzie częściej nagradzane niż karane.

Na podstawie pozycji G.Kapalaka „Niegrzeczne dzieci” 2012

 Dlaczego dzieci zachowują się źle?

Impulsywność – impulsywne dzieci mają problemy z oceną własnych działań i ich zachowanie cechuje się ograniczoną samokontrolą. Impulsywność ogranicza umiejętność uczenia się na podstawie wcześniejszych doświadczeń. Impulsywne dzieci muszą najpierw wielokrotnie doświadczyć tych samych konsekwencji każdego ze swych zachowań, zanim zaczną się zastanawiać nad reakcjami i nauczą się wyciągać wnioski na przyszłość.

Dziecko uparte i agresywne – Porady Superniani ;)

W drugim i trzecim roku życia często obserwujemy takie reakcje, jak: upór, negatywizm, agresja wyrażająca się gryzieniem, kopaniem, niszczeniem zabawek, pluciem, rzucaniem się na podłogę, odmawianiem wykonania poleceń.Poniższe porady będą w dużej części zbieżne z tymi, które proponuje Superniania w swoim programie. Dlaczego? Ponieważ są to uniwersalne i sprawdzone naukowo sposoby postępowania z dziećmi agresywnymi – jak się potocznie mówi – niegrzecznymi.