Pionizacja języka
Umiejętność unoszenia języka do góry jest nam potrzebna już od pierwszych chwil życia – maluch ssąc pierś matki unosi przednią część języka do góry, aby po dociśnięciu jej do podniebienia pobrać pokarm.
Choć o tym nie myślimy, w pozycji spoczynkowej nasz język również jest uniesiony.
Co się dzieje, gdy język nie potrafi się pionizować?
- Trudności związane z jedzeniem:
Problemy, jakie wywołuje brak pionizacji języka, mogą zacząć się już od pierwszego dnia życia dziecka, kiedy to noworodek nie jest w stanie językiem docisnąć brodawki sutkowej do podniebienia i tym samym pobrać pokarmu.
- Nieprawidłowości ortodontyczne:
Prawidłowe ułożenie języka warunkuje rozwój szczęki u dziecka, co wpływa nawet na wygląd twarzy. Jeśli język w pozycji spoczynkowej leży na dnie jamy ustnej –wypycha zęby i prowadzi do wady zgryzu.
- Problemy z wymową:
Osoby, które mają nieprawidłową pozycję spoczynkową języka, często oddychają torem ustnym, a stąd już prosta droga do seplenienia międzyzębowego (wady wymowy, w której język układa się pomiędzy górnymi i dolnymi zębami). Pionizacja języka jest też niezbędna do wymowy wielu polskich głosek.
Przykładowe ćwiczenia pionizacji języka:
- Kląskanie przy szeroko otwartych ustach
- Dotykanie czubkiem języka kolejnych zębów górnych po wewnętrznej stronie
- Przesuwanie językiem wzdłuż podniebienia („malowanie sufitu”)
- Dotykanie czubkiem języka naprzemiennie dwóch ostatnich górnych zębów
- Dotykanie czubkiem języka wałka dziąsłowego (miejsce za górnymi ząbkami)
- Utrzymywanie małego kawałka jedzenia (najlepiej sprawdzają się okrągłe płatki cheerios) na czubku języka, przyciśniętym do górnego wałka dziąsłowego i utrzymywanie w tej pozycji aż płatek się rozpuści
- Smarowanie wałka dziąsłowego miodem/dżemem/nutellą i zlizywanie słodkości przy szeroko otwartych ustach
- Kreślenie czubkiem języka kółek na podniebieniu
- Utrzymywanie języka przy wałku dziąsłowym, usta otwierają się i zamykają, a język nie spada
- Unoszenie napiętego języka do góry przy mocno otwartych ustach tak, aby czubek niczego nie dotykał
- Próby unoszenia boków języka do góry (można środek języka przytrzymać słomką lub patyczkiem po lizaku)
- Gdy powyższe ćwiczenie będzie się udawać bez pomocy dorosłego – unoszenie języka w kształcie łyżeczki (z uniesionymi bokami) do podniebienia
- Przyssanie języka do podniebienia przy szeroko otwartych ustach (można zacząć to ćwiczenie od powolnego kląskania, gdy język będzie u góry – zatrzymujemy go)
- Szybkie uderzanie językiem o górne dziąsła jak przy wymowie głoski t (język nie wychodzi poza ząbki)
